สองร้อยแปดสิบหนึ่ง

เช้านั้นเริ่มต้นขึ้นในความเงียบ

เจมส์ออกไปแต่เช้า เสียงประตูหน้าบานหนักที่ปิดลงตามหลังเขายังคงก้องกังวานอยู่ในอกฉันเนิ่นนานหลังจากรถของเขาเคลื่อนลงไปตามถนน คฤหาสน์ดูเวิ้งว้างกว้างใหญ่เมื่อไม่มีเขา ทุกเสียงติ๊กต่อกของนาฬิกาดังขึ้น ทุกย่างก้าวขยายใหญ่ขึ้น ฉันเกลี้ยกล่อมตัวเองเกือบสำเร็จแล้วว่าพายุเมื...